Ίλιγγος

Συνήθεις ερωτήσεις και οι απαντήσεις τους

Είναι ο ίλιγγος πάθηση ( αρρώστια ) ;

  • Όχι, ο ίλιγγος είναι σύμπτωμα (όπως σύμπτωμα είναι ο πονοκέφαλος, ο πόνος στη κοιλιά, η ζάλη, ο πυρετός κ.λ.π).

Tί σημαίνει ίλιγγος; Είναι το ίδιο με τη ζάλη;

  • Οχι, η ζάλη είναι ένα μάλλον ακαθόριστο δυσάρεστο αίσθημα, που θα μπορούσε να περιγραφή ως βάρος στο κεφάλι, ή/και το αντίθετο, αίσθημα δηλαδή ελλείψεως βάρους στο κεφάλι, συνοδευμένο ενίοτε από ακαθορίστως διαταραγμένη αντίληψη του περιβάλλοντος και αδιαθεσία. Από την άλλη πλευρά, ως ίλιγγος χαρακτηρίζεται κάθε κινητική ψευδαίσθηση, που αφορά τον εαυτό ή το περιβάλλον. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ο ίλιγγος συνοδεύεται από χαρακτηριστικές κινήσεις των ματιών και τάσι προς εμετό ή/και εμετό. Το σύνολο αυτών των εκδηλώσεων λέγεται με ένα όνομα “αίθουσα συνδρομή”. Με τον όρο “κινητική ψευδαίσθηση” εννοείται κάθε ψεύτικη εντύπωση που δημιουργείται στον ασθενή, ότι ο ίδιος ή το περιβάλλον κινείται. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο ασθενής καταλαβαίνει ότι πρόκειται για ψεύτικη αίσθηση. Αυτό το στοιχείο διαχωρίζει τις καταστάσεις αυτές από τις “γνήσιες ψευδαισθήσεις”, που συναντιόνται στις ψυχικές παθήσεις. Οι χαρακτηριστικές κινήσεις των ματιών που αναφέρθηκαν, ονομάζονται “νυσταγμός”. Σε αντίθεση με τον ίλιγγο, που είναι υποκειμενικό αίσθημα,ο νυσταγμός προσφέρεται για αντικειμενική παρατήρηση. Η συστηματική μελέτη του νυσταγμού, με απλή παρατήρηση αλλά κυρίως με το ηλεκτρονυσταγμογράφημα, βοηθάει ιδιαίτερα στη μελέτη των (πάρα πολλών και διαφόρων) παθήσεων που παρουσιάζουν ίλιγγο, και αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της σύγχρονης διαγνωστικής των παθήσεων του έσω ωτός.

Γιατί ο ωτορινολαρυγγολόγος είναι ο πιο ενδεδειγμένος ιατρός για τη μελέτη και αντιμετώπιση των ιλίγγων;

  • Για δύο τουλάχιστον σοβαρούς λόγους:
  1. Επειδή το βασικό όργανο ισορροπίας και αντιλήψεως της κινήσεως είναι ο οπίσθιος λαβύρινθος, ο οποίος είναι τμήμα του έσω ωτός.
  2. Επειδή οι συχνότερες παθήσεις που προκαλούν αληθή ίλιγγο είναι παθήσεις του λαβυρίνθου, π. χ. η νόσος και το σύνδρομοMenière, η αίθουσα νευρωνίτιδα, η κυπελολιθίαση, η καναλολιθίαση, τα ωτικά βαροτραύματα, οι κινητώσεις κλπ.
  3. Επειδή το ιατρικό εκπαιδευτικό σύστημα σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, εκ παραδόσεως, εκπαιδεύει κυρίως τους ωτορινολαρυγγολόγους για την διάγνωση και αντιμετώπιση των ιλίγγων.

Η συμβουλή στον άρρωστο που πάσχει από ίλιγγο να κοιτάξει και τα αυτιά του(αφού έκανε του κόσμου τις εξετάσεις)είναι σωστή;

  • Σωστή αλλά αργεί να δοθεί Ο χρόνος εδώ χάνεται με εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες καρδιογραφήματα κλπ, τα οποία δεν έχουν θέση στην πρώτη γραμμή της διαγνωστικής προσέγγισης. Πρέπει πρώτα να εξετάσει τον ιλιγγικό άρρωστο ο ειδικός ωτορινολαρυγγολόγος να αποφανθεί αν πρόκειται για αιθουσαία πάθηση,που είναι η ποιο πιθανή αιτία , και να γίνουν οι διαγνωστικές εξετάσεις που χρειάζεται ο ασθενής με ίλιγγο και που δεν είναι τίποτε άλλο από την εξειδικευμένη μελέτη του λαβυρίνθου και του κεντρικού αιθουσαίου συστήματος.
  • Αν υπάρχουν βεβαίως κι άλλοι ιατρικοί λόγοι, τότε βεβαίως ο άρρωστος θα παραπεφθεί να μελετηθεί και σε άλλους ιατρούς άλλων ειδικοτήτων.

Σε τί οφείλονται τα αιθουσαία σύνδρομα;

  • Τα αιθουσαία σύνδρομα ταξινομούνται, αναλόγως της εντοπίσεως της βλάβης, σε περιφερικά και κεντρικά.
  1. Στα περιφερικά, το πρόβλημα αφορά κυρίως στο έσω αυτί (λαβύρινθο), ή στο αιθουσαίο νεύρο.
  2. Στα κεντρικά αιθουσαία σύνδρομα, το πρόβλημα αφορά σε τμήματα του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.

Σε ποιά από τις δύο κατηγορίες υπάγεται ο «στομαχικός ίλιγγος»;

  • Σε καμιά. Στομαχικός ίλιγγος δεν υπάρχει. Πρόκειται στην πραγματικότητα για παρεξήγηση του φαινόμενου της ναυτίας και του εμετού, τα οποία έχουν βεβαίως σχέση με το πεπτικό σύστημα, αλλά δεν οίνε τίποτε άλλο από νευροφυτικές εκδηλώσεις του αιθουσαίου συνδρόμου.

Τι πρέπει να κάνω σε περίπτωση ιλίγγου;

  • Επειδή ο ίλιγγος με τα έντονα συμπτώματα που το συνοδεύουν προβληματίζουν και φοβίζουν τον άρρωστο, η πρώτη αναζήτηση ιατρικής φροντίδας μπορεί να είναι και σ ένα παθολόγο για συμπωματική θεραπεία. Όμως είναι πολύ πιο χρήσιμο να επισκεφθεί το συντομότερο τον ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο γιατί η πρώτη γραμμή διαγνωστικών εξετάσεων που χρειάζεται ο ασθενής με ίλιγγο δεν είναι τίποτε άλλο από την εξειδικευμένη μελέτη του λαβυρίνθου και του κεντρικού αιθουσαίου συστήματος. Αφού προηγηθεί εμπεριστατωμένος έλεγχος, και καταλήξομε ότι χρειάζεται θεραπεία, είτε συντηρητική είτε χειρουργική, αυτή πρέπει να αρχίζει το ταχύτερο.